مقدمهاي در مورد توكنهاي كريپتو كارنسي

• شهین خلیلی
• 2024-11-19

در دنیای امروز، فناوری‌های نوین و مفاهیم دیجیتال به سرعت در حال تکامل هستند. یکی از این مفاهیم که در سال‌های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است، توکن‌های کریپتوکارنسی هستند. این ابزارهای دیجیتال به گونه‌ای طراحی شده‌اند که می‌توانند به عنوان واحدهای ارزشی یا دارایی‌های دیجیتال در اکوسیستم‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرند.

توکن‌های کریپتوکارنسی به‌ویژه در زمینه‌های مالی، تجارت و حتی هنر به عنوان یکی از عوامل اصلی تحولات اقتصادی و فناورانه شناخته شده‌اند. آن‌ها نه تنها امکان انجام تراکنش‌های امن و سریع را فراهم می‌کنند، بلکه به کاربران این اجازه را می‌دهند تا با استفاده از این ابزارها به روش‌های نوآورانه‌ای به فعالیت‌های اقتصادی بپردازند.

در این مقاله، قصد داریم به بررسی اجمالی این توکن‌ها، انواع مختلف آن‌ها، نحوه عملکرد و کاربردهای مختلف آن‌ها بپردازیم. هدف این است که درک بهتری از جایگاه و اهمیت این توکن‌ها در سیستم‌های مالی و دیجیتال پیدا کنیم و ابعاد مختلف آن‌ها را مورد تحلیل قرار دهیم.

تعریف توکن‌های کریپتوکارنسی

توکن‌های کریپتوکارنسی به عنوان واحدهای دیجیتال در اکوسیستم‌های مبتنی بر بلاک‌چین عمل می‌کنند. این توکن‌ها به طور عمده برای انجام تراکنش‌ها و ذخیره ارزش در شبکه‌های غیرمتمرکز استفاده می‌شوند. آن‌ها می‌توانند انواع مختلفی از دارایی‌ها یا اطلاعات را نمایندگی کنند و بسته به نوع شبکه و کاربردشان، ویژگی‌های خاصی دارند. درک مفاهیم مرتبط با توکن‌ها به کاربران و سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد که انتخاب‌های آگاهانه‌تری در زمینه تعامل با فناوری بلاک‌چین داشته باشند.

ویژگی‌های اصلی توکن‌های کریپتوکارنسی

توکن‌های کریپتوکارنسی از چندین ویژگی اصلی برخوردارند که آن‌ها را از دیگر انواع دارایی‌ها و ارزها متمایز می‌سازد. این ویژگی‌ها شامل غیرمتمرکز بودن، امنیت بالا، قابلیت انتقال سریع و هزینه‌های پایین تراکنش هستند. همچنین، توکن‌ها می‌توانند به عنوان ابزارهایی برای دسترسی به خدمات خاص در شبکه‌های مختلف نیز عمل کنند.

طبقه‌بندی انواع توکن‌ها

توکن‌های کریپتوکارنسی می‌توانند در دسته‌های مختلفی قرار گیرند، که هر کدام بر اساس ویژگی‌ها و عملکرد خود تفاوت‌هایی دارند. این طبقه‌بندی‌ها شامل توکن‌های پرداخت، توکن‌های کاربردی، توکن‌های امنیتی و توکن‌های نمایندگی دارایی‌های فیزیکی هستند. شناخت انواع مختلف توکن‌ها کمک می‌کند تا کاربران بهتر متوجه کاربردهای متنوع آن‌ها شوند.

مفاهیم اولیه و کاربردهای اصلی

توکن‌های کریپتوکارنسی به عنوان ابزارهای دیجیتال در اکوسیستم‌های بلاک‌چین شناخته می‌شوند که در انواع مختلفی برای اهداف گوناگون به کار می‌روند. برای درک بهتر این مفاهیم، لازم است با ویژگی‌های اولیه و کاربردهای اصلی این توکن‌ها آشنا شویم. این توکن‌ها می‌توانند نقش‌های متفاوتی را ایفا کنند و به همین دلیل در زمینه‌های مختلفی همچون انتقال ارزش، ایجاد قراردادهای هوشمند و حتی ذخیره‌سازی اطلاعات مورد استفاده قرار می‌گیرند.

مفاهیم اولیه

• بلاک‌چین: فناوری زیرساختی که توکن‌ها بر آن ساخته شده‌اند و اطلاعات را به صورت غیرمتمرکز و امن ذخیره می‌کند.
• غیرمتمرکز بودن: سیستم‌های مبتنی بر توکن‌های کریپتوکارنسی به صورت غیرمتمرکز عمل می‌کنند، به این معنی که هیچ مرجع مرکزی برای مدیریت و نظارت بر تراکنش‌ها وجود ندارد.
• امنیت: تراکنش‌ها در شبکه‌های بلاک‌چین از طریق الگوریتم‌های رمزنگاری امن می‌شوند و امکان تقلب یا دستکاری داده‌ها بسیار کم است.
• شفافیت: همه تراکنش‌ها در بلاک‌چین به‌طور عمومی ثبت می‌شوند و می‌توانند توسط هر فردی مشاهده شوند.

کاربردهای اصلی

توکن‌های کریپتوکارنسی در زمینه‌های مختلفی کاربرد دارند که در اینجا به چند نمونه از مهم‌ترین آن‌ها اشاره می‌کنیم:

1. انتقال ارزش: یکی از کاربردهای اصلی توکن‌ها، امکان انتقال ارزش به صورت سریع و امن از یک شخص به شخص دیگر است. این قابلیت به‌ویژه در معاملات بین‌المللی و کاهش هزینه‌های تراکنش‌های بانکی مفید است.
2. قراردادهای هوشمند: توکن‌ها در بلاک‌چین‌های خاصی مانند اتریوم می‌توانند برای ایجاد قراردادهای هوشمند استفاده شوند. این قراردادها به‌طور خودکار و بدون نیاز به واسطه اجرا می‌شوند.
3. ایجاد دارایی‌های دیجیتال: برخی از توکن‌ها به عنوان نماینده دارایی‌های دیجیتال یا فیزیکی عمل می‌کنند. این دارایی‌ها می‌توانند شامل املاک، هنر دیجیتال یا کالاهای فیزیکی باشند.
4. جمع‌آوری سرمایه: توکن‌ها به‌ویژه در فرآیندهای عرضه اولیه سکه (ICO) و عرضه اولیه صرافی (IEO) برای جمع‌آوری سرمایه از سرمایه‌گذاران استفاده می‌شوند.

با توجه به کاربردهای گسترده توکن‌ها، این فناوری نقش قابل توجهی در شکل‌دهی به اقتصاد دیجیتال و افزایش کارایی سیستم‌های مالی ایفا می‌کند.

انواع مختلف توکن‌ها در بازار

توکن‌های کریپتوکارنسی در بازارهای دیجیتال به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند. هر کدام از این دسته‌ها ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند که آن‌ها را برای اهداف خاصی مناسب می‌سازد. با توجه به تنوع و پیچیدگی‌های موجود در این بازار، شناخت انواع مختلف توکن‌ها برای سرمایه‌گذاران و کاربران ضروری است. این تقسیم‌بندی‌ها کمک می‌کنند تا انتخاب‌های بهتری در هنگام تعامل با فناوری بلاک‌چین و توکن‌ها داشته باشیم.

توکن‌های پرداخت

توکن‌های پرداخت، همانطور که از نام آن‌ها پیداست، عمدتاً برای انجام تراکنش‌های مالی و انتقال ارزش به‌کار می‌روند. این توکن‌ها به‌عنوان ارزهای دیجیتال عمل کرده و به کاربران این امکان را می‌دهند که بدون نیاز به واسطه‌های مالی مانند بانک‌ها، پول را از یک نقطه به نقطه دیگر انتقال دهند. اکثر این توکن‌ها به‌طور گسترده در بازارهای جهانی شناخته شده و از پذیرش بالایی برخوردار هستند.

• Bitcoin
• Litecoin
• Bitcoin Cash

توکن‌های کاربردی

توکن‌های کاربردی به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که کاربران را قادر می‌سازند از خدمات و محصولات خاصی در شبکه‌های بلاک‌چین استفاده کنند. این توکن‌ها به‌طور معمول برای دسترسی به ویژگی‌های خاص در برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) و پلتفرم‌های بلاک‌چین استفاده می‌شوند. توکن‌های کاربردی معمولاً در معاملات درون‌سیستمی یا خرید و فروش خدمات و محصولات مورد استفاده قرار می‌گیرند.

• Ethereum
• Binance Coin
• Chainlink

این دو دسته از توکن‌ها تنها نمونه‌ای از انواع مختلف موجود در بازار هستند. هر یک از این دسته‌ها با توجه به کاربردهای خاص خود در بازار کریپتوکارنسی، سهم بزرگی از فعالیت‌های مالی و فناوری‌های نوین را در بر می‌گیرند.

تفکیک توکن‌ها بر اساس کاربرد

توکن‌های کریپتوکارنسی را می‌توان بر اساس کاربردهای مختلفی که دارند به دسته‌های گوناگونی تقسیم کرد. هر دسته از این توکن‌ها ویژگی‌های خاص خود را داشته و در حوزه‌های متفاوتی از فناوری بلاک‌چین و اقتصاد دیجیتال کاربرد دارند. این تفکیک به کاربران و سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد که به‌راحتی نیازهای خود را شناسایی کرده و با آگاهی کامل به استفاده از توکن‌ها بپردازند.

توکن‌های پرداختی

توکن‌های پرداختی بیشتر برای انجام تراکنش‌ها و انتقال ارزش در شبکه‌های بلاک‌چین طراحی شده‌اند. این توکن‌ها در واقع به‌عنوان ارزهای دیجیتال شناخته می‌شوند و به کاربران این امکان را می‌دهند که بدون نیاز به واسطه‌های سنتی مانند بانک‌ها و موسسات مالی، پول را به‌صورت مستقیم و امن منتقل کنند. در این دسته، مهم‌ترین ویژگی‌ها عبارتند از سرعت بالای تراکنش‌ها و کارمزد پایین.

• Bitcoin: اولین و معروف‌ترین توکن در دسته توکن‌های پرداختی که به‌عنوان ارز دیجیتال جهانی شناخته می‌شود.
• Litecoin: نسخه‌ای از بیت‌کوین که با هدف کاهش زمان تایید تراکنش‌ها و هزینه‌های پایین‌تر معرفی شد.

توکن‌های کاربردی

توکن‌های کاربردی برای دسترسی به خدمات و امکانات خاص در داخل بلاک‌چین‌ها و پلتفرم‌های غیرمتمرکز استفاده می‌شوند. این نوع توکن‌ها معمولاً در برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) یا پروتکل‌های مختلف به‌عنوان ابزارهای پرداخت یا واحدهای مبادله‌ای کاربرد دارند. این توکن‌ها به‌طور خاص برای بهبود تجربه کاربری در شبکه‌های مختلف طراحی شده‌اند.

• Ethereum: یکی از معروف‌ترین توکن‌های کاربردی که از آن برای اجرای قراردادهای هوشمند و توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز استفاده می‌شود.
• Binance Coin: توکنی که در اکوسیستم صرافی بایننس برای تسهیل تراکنش‌ها و پرداخت هزینه‌های کارمزد مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تفکیک توکن‌ها بر اساس کاربرد، به کاربران کمک می‌کند تا توکن‌هایی را انتخاب کنند که متناسب با نیازهای خاص آنها در دنیای دیجیتال و بلاک‌چین باشند.

نحوه ایجاد و توزیع توکن‌ها

فرایند ایجاد و توزیع توکن‌ها یکی از مراحل کلیدی در توسعه پروژه‌های مبتنی بر بلاک‌چین است. این فرایند به‌طور معمول شامل دو مرحله اصلی است: اول، ایجاد توکن‌ها بر اساس استانداردهای مختلف بلاک‌چین، و دوم، توزیع آن‌ها به‌صورت عمومی یا خصوصی. انتخاب روش‌های صحیح برای ایجاد و توزیع توکن‌ها تأثیر زیادی بر موفقیت پروژه و پذیرش آن در بازار دارد.

ایجاد توکن‌ها

ایجاد توکن‌ها معمولاً در بستر شبکه‌های بلاک‌چین صورت می‌گیرد. بسیاری از پروژه‌ها برای ساخت توکن‌های خود از پلتفرم‌هایی مانند اتریوم و بایننس اسمارت چین استفاده می‌کنند که از استانداردهای خاصی پشتیبانی می‌کنند. این استانداردها شامل ERC-20 برای توکن‌های عمومی اتریوم و BEP-20 برای توکن‌های بایننس اسمارت چین هستند. ایجاد توکن بر اساس این استانداردها امکان تعامل بهتر با دیگر پروتکل‌ها و خدمات بلاک‌چین را فراهم می‌کند.

• Ethereum (ERC-20): یکی از معروف‌ترین و پراستفاده‌ترین استانداردها برای ایجاد توکن‌های عمومی که امکان ایجاد توکن‌های سازگار با اتریوم را فراهم می‌کند.
• Binance Smart Chain (BEP-20): مشابه ERC-20، این استاندارد برای ساخت توکن‌ها در شبکه بایننس اسمارت چین استفاده می‌شود.

توزیع توکن‌ها

توزیع توکن‌ها معمولاً از طریق فرآیندهای مختلفی انجام می‌شود که معروف‌ترین آن‌ها عرضه اولیه سکه (ICO) و عرضه اولیه صرافی (IEO) هستند. در ICO، توکن‌ها به سرمایه‌گذاران اولیه فروخته می‌شوند، در حالی که در IEO، فروش توکن‌ها از طریق یک صرافی معتبر انجام می‌گیرد. روش‌های دیگری مانند airdrop (توزیع رایگان توکن‌ها به کاربران) و فروش خصوصی (Private Sale) نیز برای توزیع توکن‌ها استفاده می‌شوند.

• ICO (عرضه اولیه سکه): در این روش، توکن‌ها قبل از شروع پروژه به‌طور عمومی به فروش می‌رسند.
• IEO (عرضه اولیه صرافی): عرضه توکن‌ها از طریق صرافی‌های معتبر انجام می‌شود که به کاربران اعتماد بیشتری برای خرید توکن‌ها می‌دهد.
• Airdrop: توزیع رایگان توکن‌ها به کاربران به‌منظور تبلیغات یا جذب کاربران جدید.

ایجاد و توزیع توکن‌ها به‌عنوان یکی از مراحل حیاتی در راه‌اندازی یک پروژه بلاک‌چینی، تأثیر زیادی بر موفقیت آن پروژه دارد و باید با دقت و برنامه‌ریزی مناسب انجام شود.

فرایند صدور و عرضه اولیه

فرایند صدور و عرضه اولیه توکن‌ها یکی از مراحل کلیدی در توسعه پروژه‌های بلاک‌چین است که به کمک آن، تیم‌های توسعه‌دهنده می‌توانند منابع مالی مورد نیاز خود را برای پیشبرد پروژه تأمین کنند. این فرایند شامل مراحل مختلفی است که از طراحی و صدور توکن‌ها آغاز می‌شود و به عرضه آن‌ها به بازار و سرمایه‌گذاران در قالب‌های مختلف ادامه می‌یابد. انتخاب استراتژی مناسب برای این فرایند می‌تواند تأثیر زیادی بر موفقیت و پذیرش پروژه در بازار داشته باشد.

فرایند صدور توکن‌ها

صدور توکن‌ها معمولاً به‌وسیله استانداردهای خاص بلاک‌چینی صورت می‌گیرد که به تیم‌های پروژه این امکان را می‌دهد تا توکن‌های خود را با ویژگی‌های خاصی ایجاد کنند. این فرآیند معمولاً شامل مراحل زیر است:

1. انتخاب بلاک‌چین مناسب: انتخاب شبکه‌ای که توکن‌ها بر روی آن ایجاد شوند، اولین گام در فرایند صدور است. شبکه‌های مختلف مانند اتریوم و بایننس اسمارت چین از استانداردهایی برای صدور توکن‌ها پشتیبانی می‌کنند.
2. تعریف ویژگی‌های توکن: در این مرحله، ویژگی‌هایی چون نام، نماد، تعداد توکن‌ها و استاندارد (مثلاً ERC-20 یا BEP-20) تعریف می‌شود.
3. کدنویسی و راه‌اندازی قراردادهای هوشمند: برای ایجاد توکن‌ها، نیاز به ایجاد قراردادهای هوشمند است که قوانین مربوط به توکن را در خود جای داده و در شبکه بلاک‌چین اجرا می‌کند.

فرایند عرضه اولیه توکن‌ها

عرضه اولیه توکن‌ها به‌عنوان یک روش برای تأمین سرمایه در مراحل ابتدایی پروژه‌های بلاک‌چینی شناخته می‌شود. این عرضه معمولاً در دو قالب ICO (عرضه اولیه سکه) و IEO (عرضه اولیه صرافی) انجام می‌شود. در هرکدام از این روش‌ها، توکن‌ها به سرمایه‌گذاران عرضه می‌شوند و پروژه منابع مالی خود را برای ادامه توسعه پروژه به‌دست می‌آورد.

• ICO (عرضه اولیه سکه): در این روش، تیم پروژه توکن‌های خود را به‌طور مستقیم به سرمایه‌گذاران می‌فروشد. این فرایند می‌تواند به‌طور عمومی یا خصوصی برگزار شود.
• IEO (عرضه اولیه صرافی): در این روش، عرضه توکن‌ها از طریق یک صرافی معتبر انجام می‌شود. این روش معمولاً اعتبار بیشتری دارد و اعتماد بیشتری از سوی سرمایه‌گذاران به همراه دارد.
• STO (عرضه توکن‌های امنیتی): این روش مشابه با ICO است، اما توکن‌ها به‌عنوان دارایی‌های مالی قانونی معرفی می‌شوند و نیاز به تطابق با قوانین دولتی دارند.

فرایند صدور و عرضه اولیه توکن‌ها از اهمیت زیادی برخوردار است و نیاز به برنامه‌ریزی دقیق و توجه به جزئیات دارد. انتخاب روش‌های مناسب برای عرضه و توزیع توکن‌ها می‌تواند تأثیر زیادی بر رشد و پذیرش پروژه در بازارهای کریپتوکارنسی داشته باشد.

نقش توکن‌ها در بلاک‌چین

توکن‌ها بخش اساسی و ضروری بسیاری از شبکه‌های بلاک‌چینی هستند. این واحدهای دیجیتال نه تنها به‌عنوان ابزاری برای ذخیره و انتقال ارزش در بلاک‌چین‌ها عمل می‌کنند، بلکه نقشی کلیدی در عملکرد و کارایی بسیاری از پلتفرم‌های غیرمتمرکز ایفا می‌نمایند. به عبارت دیگر، توکن‌ها اجزای سازنده‌ای هستند که به شبکه‌های بلاک‌چین زندگی می‌دهند و به‌طور مستقیم در تعاملات اقتصادی، توسعه قراردادهای هوشمند و ایجاد انگیزه برای مشارکت‌کنندگان در شبکه‌ها تأثیرگذار هستند.

توکن‌ها به عنوان ابزار انتقال ارزش

یکی از مهم‌ترین کاربردهای توکن‌ها در بلاک‌چین، استفاده از آن‌ها به‌عنوان ابزارهایی برای انتقال ارزش است. این توکن‌ها به کاربران این امکان را می‌دهند که بدون نیاز به واسطه‌های مالی، ارزش را به صورت دیجیتال و امن از یک فرد به فرد دیگر منتقل کنند. از آنجا که تراکنش‌ها در بلاک‌چین ثبت و تایید می‌شوند، این فرآیند به صورت شفاف و غیرقابل تغییر باقی می‌ماند، که به امنیت و اعتماد در انتقال ارزش کمک می‌کند.

• انتقال سریع و ارزان: توکن‌ها می‌توانند تراکنش‌ها را سریع و با هزینه کم نسبت به سیستم‌های مالی سنتی انجام دهند.
• غیرمتمرکز بودن: بدون نیاز به نهادهای مرکزی، امکان انجام تراکنش‌ها به‌طور مستقیم میان کاربران فراهم می‌شود.

توکن‌ها در قراردادهای هوشمند و اکوسیستم‌های غیرمتمرکز

توکن‌ها در بسیاری از شبکه‌های بلاک‌چینی به‌ویژه در بلاک‌چین‌های مبتنی بر قراردادهای هوشمند، نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند. قراردادهای هوشمند به‌عنوان قراردادهای دیجیتال و خوداجرا عمل می‌کنند که در آن‌ها تمامی شرایط و قوانین به‌طور خودکار و بدون نیاز به واسطه‌ها اجرا می‌شود. توکن‌ها به‌عنوان واحدهای مبادله‌ای در این قراردادها عمل می‌کنند و به کاربران اجازه می‌دهند که در شبکه‌های غیرمتمرکز فعالیت کرده و خدمات مختلفی را دریافت کنند.

• قراردادهای خوداجرا: توکن‌ها در قراردادهای هوشمند به‌عنوان ابزارهای پرداخت یا عامل‌های اجرای فرآیندها عمل می‌کنند.
• تشویق مشارکت‌کنندگان: توکن‌ها به‌عنوان انگیزه‌ای برای کاربران و توسعه‌دهندگان در اکوسیستم‌های غیرمتمرکز استفاده می‌شوند.

نقش توکن‌ها در بلاک‌چین فراتر از صرفاً مبادله ارزش است و آن‌ها به‌عنوان ابزاری حیاتی برای ایجاد شبکه‌های کارآمد و شفاف در زمینه‌های مختلفی همچون امور مالی، بازی‌های دیجیتال، و حتی سیستم‌های رأی‌گیری غیرمتمرکز به‌کار می‌روند.

ارتباط با شبکه‌های غیرمتمرکز

شبکه‌های غیرمتمرکز به‌عنوان سیستم‌هایی شناخته می‌شوند که بدون نیاز به یک نهاد مرکزی برای مدیریت و نظارت، به کاربران امکان تعامل و تبادل اطلاعات می‌دهند. در این شبکه‌ها، توکن‌ها نقش بسیار مهمی دارند، زیرا به‌عنوان واسطه‌ای برای تعاملات میان کاربران و همچنین برای انجام عملیات مختلف در بستر این شبکه‌ها عمل می‌کنند. اتصال به این شبکه‌ها اغلب از طریق کیف‌پول‌های دیجیتال و استفاده از توکن‌های خاص هر شبکه صورت می‌گیرد.

نحوه ارتباط با شبکه‌های غیرمتمرکز

برای برقراری ارتباط با یک شبکه غیرمتمرکز، کاربران باید از نرم‌افزارها یا کیف‌پول‌های دیجیتال استفاده کنند که از پروتکل‌های بلاک‌چین پشتیبانی می‌کنند. این ابزارها به کاربران این امکان را می‌دهند که توکن‌ها را ارسال و دریافت کنند، قراردادهای هوشمند را اجرا کنند و در اکوسیستم‌های مختلف بلاک‌چینی مشارکت داشته باشند. مهم‌ترین نکته در این فرایند، آگاهی از استانداردها و پروتکل‌هایی است که توسط هر شبکه پشتیبانی می‌شود.

• کیف‌پول‌های دیجیتال: ابزارهایی هستند که به کاربران اجازه می‌دهند تا به‌طور امن توکن‌ها و ارزهای دیجیتال خود را ذخیره، ارسال و دریافت کنند.
• دسترسی به قراردادهای هوشمند: از طریق این قراردادها، کاربران می‌توانند به خدمات مختلفی مانند وام‌دهی، تبادل ارزها و بازی‌های بلاک‌چینی دسترسی پیدا کنند.

اهمیت توکن‌ها در شبکه‌های غیرمتمرکز

توکن‌ها نه تنها به‌عنوان ارز در شبکه‌های غیرمتمرکز عمل می‌کنند، بلکه به‌عنوان ابزارهایی برای شفافیت، امنیت و انجام تراکنش‌های خودکار در شبکه‌های بلاک‌چینی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این توکن‌ها به‌طور مستقیم با عملکرد شبکه ارتباط دارند و کاربران از آن‌ها برای پرداخت هزینه‌ها، شرکت در فرایندهای حاکمیتی و دسترسی به خدمات استفاده می‌کنند. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که توکن‌ها به جزء جدایی‌ناپذیر از ساختار و عملکرد شبکه‌های غیرمتمرکز تبدیل شوند.

• حاکمیت غیرمتمرکز: برخی از توکن‌ها به‌عنوان ابزاری برای رای‌گیری و اتخاذ تصمیمات در شبکه‌های غیرمتمرکز عمل می‌کنند.
• مشارکت در اکوسیستم: کاربران می‌توانند از توکن‌ها برای مشارکت در فرآیندهای اقتصادی و اجتماعی داخل شبکه‌های غیرمتمرکز استفاده کنند.

در نهایت، ارتباط با شبکه‌های غیرمتمرکز، علاوه بر اینکه به کاربران این امکان را می‌دهد که از ویژگی‌های بلاک‌چین بهره‌مند شوند، موجب گسترش کاربردهای جدیدی در دنیای دیجیتال می‌شود که هم‌زمان امنیت، شفافیت و دسترسی‌پذیری را بهبود می‌بخشد.